Het is al de tweede keer dat het Hof BelgiС hiervoor veroordeelt. De eerste keer was in april 2018. Maar omdat de toenmalige regering-Michel – en nadien ook de regering- Wilmès – het dossier niet wist op te lossen, belandt het nu met een luide smak op tafel van de nieuwe federale minister van Financiën, Vincent Van Peteghem (CD&V).
Die belooft om snel duidelijkheid te brengen. Van Peteghem gaf naar eigen zeggen de administratie van Financiën ‘de opdracht om met een voorstel te komen’ en wil dat ‘in de loop van de komendeweken’ al aan de federale ministerraad voorleggen. Details over dat voorstel wilde hij nog niet kwijt.
WAAROVER GAAT HET?
In België worden de reële huurinkomsten uit onroerend goed niet belast, maar ‘geraamd’ via het kadastraal inkomen (ki) op die woning. Dat ki geldt als basiswaarde voor de berekening van de jaarlijks te betalen onroerende voorheffing. Erg accuraat is dieaanpak niet. De kadastrale inkomens zijn sinds 1975 niet meer geactualiseerd en in de praktijk ligt de waarde ervan veel lager dan de werkelijke huurinkomsten.
Anders ligt het voor Belgen die een tweede woning hebben in het buitenland, bijvoorbeeld in Spanje of Frankrijk. Die moeten daar wel werkelijke inkomsten op aangeven. In 1,6 procent van de Belgische belastingaangiftes, op een totaal van meer dan 6 miljoen, wordt melding gemaakt van buitenlands vastgoed. Het Europees Hof eist, opnieuw, eenzelfde aanpak voor buitenlandse en Belgische huurinkomsten.
WAT KAN DAT INHOUDEN?
In theorie zou de federale regering een belasting kunnen invoeren op de reСle huurinkomsten van woningen in eigen land. Of een grootschalige actualisering doorvoeren van de kadastrale inkomens.
Maar dat is politiek vuurwerk. Het zou voor de meeste Belgische woningeigenaars een flinke belastingverhoging inhouden. De liberale partijen zien zo’n scenario absoluut niet zitten. Enkele weken geleden sprak vicepremier Vincent Van Quickenborne (Open VLD) zich in De Standaard al nadrukkelijk uit tegen een belasting op huurinkomsten. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez deed dat gisteren nog eens over. “Er komen geen nieuwe belastingen die de gewone mensen of de middenklasse raken”, aldus Bouchez. “Ze betalen al genoeg op hun inkomen, hun investeringen, hun spaargeld, hun vastgoed.”
OP ZOEK NAAR PRAGMATISCHE ALTERNATIEVEN
Wat dan wel? Jef Wellens, fiscaal expert van Wolters Kluwer, vermoedt dat de regering de fiscaliteit op de binnenlandse huurinkomsten ongemoeid zal laten en op zoek zal gaan naar een ‘pragmatische’ wijziging van de regels op buitenlandse huurinkomsten. “Binnen de regering-Michel werd al nagedacht over een alternatieve regeling”, zegt Wellens. “Daarbij zou het reële huurinkomen op buitenlandse woningen via een “coëfficiënt” worden geconverteerd in een (aangepast) kadastraal inkomen – naar analogie met de “Belgische aanpak”.”
Voor dat idee leverde het Luikse hof van beroep de inspiratie. “In een arrest van juni 2017 oordeelde het Luikse hof dat niet de volledige werkelijke huuropbrengst van het verhuurde buitenlandse onroerende goed moest worden aangegeven, maar slechts 22,50 procent van dat bedrag.”
Wellens ziet nog een mogelijkheid. “Eigenlijk betaalt de eigenaar van een woning in het buitenland geen rechtstreekse Belgische belastingen. Buitenlandse (huur)inkomsten zijn alleen in dat land belastbaar. Toch moet die eigenaar dat inkomen invullen op zijn Belgische belastingaangifte, waarna het voor de fiscus meetelt om het belastingtarief te bepalen op het totale inkomen van de betrokkene.
Die techniek heet het progressievoorbehoud. In de feiten zal door de buitenlandse huurinkomsten de belastingdruk dus stijgen. Tenzij de regering een vrijstelling invoert op dat progressievoorbehoud.” Volgens VUB-professor Michel Maus, ook een belastingexpert, zullen dergelijke spitsvondigheden niet volstaan om Europa tegemoet te komen, omdat het verschil in grondaanslag blijft bestaan.
› Bron: De Standaard
